Z dniem 26 marca 2021 roku ruszyła coroczna przeciwpożarowa akcja bezpośrednia na terenie jednostek organizacyjnych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. Akcja bezpośrednia jest wdrażana w trakcie wzmożonego zagrożenia pożarowego terenów leśnych.
Pod pojęciem zagrożenia pożarowego lasu rozumie się zaistnienie takich warunków, przy których możliwe jest powstanie pożaru w środowisku leśnym.
Najistotniejszymi czynnikami wpływającymi na zagrożenie pożarowe lasu są:
a) warunki meteorologiczne, w tym przede wszystkim: temperatura powietrza, wilgotność względna powietrza, opad atmosferyczny, zachmurzenie, promieniowanie słoneczne;
b) wilgotność pokrywy gleby, szczególnie jej martwych składników, na którą wpływ mają warunki meteorologiczne;
c) możliwość pojawienia się bodźców energetycznych zdolnych do inicjacji pożaru
(np. ognisko, niedopałek papierosa, nieugaszona zapałka);
d) rodzaj leśnych materiałów palnych: skład gatunkowy i wiek drzewostanu, obciążenie
ogniowe (ilość biomasy przeliczona na jednostkę powierzchni, wyrażona w kg/m2 lub t/ha), ich struktura, skład chemiczny i właściwości fizyczne (zdolność pochłaniania wody – nasiąkania i przesychania).
Temperatura powietrza powyżej 24°C, wilgotność względna powietrza poniżej 40%, brak opadów atmosferycznych i brak zachmurzenia lub zachmurzenie małe są parametrami, które określają tzw. pogodę pożarową, podczas której powstaje ponad 60% pożarów lasu.
Zagrożenie pożarowe lasów występuje zasadniczo od przedwiośnia do jesieni.
W zależności od warunków meteorologicznych panujących w danym roku osiągać ono może maksymalne nasilenie zarówno w miesiącach wiosennych, jak i letnich, a nawet na początku jesieni. Wpływają na to coraz częściej występujące anomalie pogodowe wynikające z globalnych zmian klimatycznych, które powodują, że nawet zimą (przy braku pokrywy śnieżnej) powstają w lesie pożary, przede wszystkim uschniętej pokrywy trawiastej.
Teren Nadleśnictwa Starogard znajduje się obecnie w III kategorii zagrożenia pożarowego lasu – małe zagrożenie oraz strefie prognostycznej 15_B. Kategoria zagrożenia pożarowego lasu obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, ustalonym na podstawie częstotliwości występowania pożarów, warunków drzewostanowych i klimatycznych oraz czynników antropogenicznych. Strefa prognostyczna jest to obszar nadleśnictwa albo kilku nadleśnictw, o zbliżonym zagrożeniu pożarowym lasu, wyznaczany na podstawie następujących kryteriów:
a) kategorii zagrożenia pożarowego lasu;
b) występowania dużych zwartych obszarów leśnych;
c) warunków przyrodniczo-leśnych;
d) jednorodności pod względem klimatycznym;
e) składu gatunkowego drzewostanów oraz rozmieszczenia i udziału poszczególnych gatunków;
f) występowania na terenach leśnych siedlisk szczególnie zagrożonych pożarem
(bór suchy, bór świeży, bór wilgotny, bór mieszany świeży, bór mieszany wilgotny i las łęgowy);
g) liczby i powierzchni pożarów lasów powstałych w okresie ostatnich 10 lat poprzedzających wyznaczenie stref.

Określanie stopnia zagrożenia pożarowego lasu wykonywane jest przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych w strefach prognostycznych z wykorzystaniem własnej, zautomatyzowanej sieci meteorologicznych punktów pomiarowych (MPP). Sieć ta obejmuje prognostyczne i pomocnicze punkty pomiarowe, usytuowane na terenach leśnych. Na trenie Nadleśnictwa Starogard (Leśnictwa Boroszewo) usytuowany jest pomocniczy punkt pomiarowy. Realne, bieżące zagrożenie pożarowe  przedstawia stopień zagrożenia pożarowego lasu, który jest ustalany codziennie na godz. 9.00 oraz 13.00 w trakcie wzmożonego zagrożenia pożarowego (akcji bezpośredniej). Wyróżniamy trzy stopnie zagrożenia pożarowego lasu: 0 - brak zagrożenia, 1 - zagrożenie małe, 2 - zagrożenie duże, 3 - zagrożenie katastrofalne.
Aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu można zweryfikowani wchodząc na stronę internetową: https://www.traxelektronik.pl/pogoda/las/rejon.php?RejID=49

Zakaz wstępu do lasu wprowadza się przy 3. stopniu zagrożenia pożarowego, jeżeli przez kolejnych 5 dni wilgotność ściółki mierzona o godzinie 9.00 będzie niższa od10 %.
Pamiętajmy, iż zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów, nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności:
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela
lub zarządcę lasu;
2) palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.
Palenie ognisk może się odbywać w miejscach wyznaczonych do tego celu przez nadleśniczego.

Korzystając z lasu pamiętajmy o właściwym zachowaniu, bo niestety: „las rośnie wolno, ale płonie bardzo szybko”.